Istnieje pogląd, że rzeźby są zawsze tańsze od obrazów… Nic bardziej mylnego. Trójwymiarowe dzieła sztuki, zwłaszcza rzeźby i instalacje, także potrafią kosztować zawrotne sumy pieniędzy!
Jedną z najdroższych rzeźb kiedykolwiek sprzedanych na aukcji jest odlany z brązu „Idący człowiek I” znanego szwajcarskiego artysty Alberta Giacomettiego. Naturalnej wysokości figura mężczyzny stawiającego krok została utworzona w 1961 roku. „Skromna postać człowieka, a przy tym potężny symbol wieczności” – tak określili rzeźbę organizatorzy aukcji. Uproszczona w formie, pozbawiona detali, rachityczna figura podkreśla samotność człowieka na świecie i kruchość jego egzystencji. Dzieło sztuki zostało sprzedane w lutym 2010 roku w domu aukcyjnym Sotheby’s w Londynie za 65 milionów funtów (104,3 miliona dolarów).
Do słynnych rzeźb, które kosztowały majątek, należy też zaliczyć odlew ludzkiej czaszki Damiena Hirsta z Wielkiej Brytanii. Artysta wykonał platynowy odlew prawdziwej XVIII-wiecznej czaszki, powywiercał w nim otwory i osadził w nich 8601 różowych brylantów. Do szczęki przymocował prawdziwe zęby pochodzące z tejże czaszki. Na jej czubku umieścił różowy brylant o masie 52,4 karatów. W 2007 roku czaszkę wystawiono w galerii „White Cube”. Rzeźba „Na miłość boską” została sprzedana w 2010 roku za 100 mln dolarów. Podobno w grupie inwestorów znalazł się sam Damien Hirst.
Rzeźba zatytułowana „Głowa” dłuta Amedeo Modiglianiego powstała w 1910 roku. Eksperci przeprowadzają paralele między rzeźbą Modiglianiego a znanym popiersiem żony faraona Nefertiti znajdującym się obecnie w Nowym Muzeum w Berlinie. Rzeźba ma wysokość 65 cm i posiada wszystkie cechy typowe dla prac Modiglianiego – migdałowe oczy, owalną twarz, wąski podłużny nos, wyciągniętą szyję i małe usta. Kamienna rzeźba została sprzedana w 2010 roku w domu aukcyjnym Christie’s w Paryżu. Jak mówił prezes francuskiego oddziału Christie’s François de Ricqlès, o dzieło znanego włoskiego rzeźbiarza kolekcjonerzy z całego świata targowali się drogą telefoniczną. Ostatecznie „Głowa” została sprzedana za 59,5 mln dolarów. Nazwisko nabywcy nie zostało ujawnione.
8-centymetrowa figurka „Lwica Guennol” została wykonana z wapienia krystalicznego 5000 lat temu w Mezopotamii. Od 1948 do 2007 roku rzeźba należała do amerykańskiego kolekcjonera Alastaira Bradleya Martina i przebywała w depozycie w Brooklyn Museum w Nowym Jorku. O obiekt na aukcji Sotheby’s rywalizowało 5 kolekcjonerów. Jej organizatorzy wycenili figurkę na ok. 14–18 mln, a w rezultacie sprzedali za 57 mln dolarów.
Dzieło szwajcarskiego rzeźbiarza zostało kupione w 2010 roku na aukcji Christie’s za 53,3 mln dolarów. Rzeźba przedstawia brata Giacomettiego – Diega, który przez całe życie był modelem Alberta.
„Wielka głowa Diego”, tak jak pozostałe rzeźby Giacomettiego, została odlana w brązie i swym ostrym kształtem przywodzi na myśl klingę noża. Jej chropowatość – charakterystyczna dla stylu artysty – sprawia wrażenie, jakby była niedokończona, a w istocie stanowi refleksję o człowieku. Pozbawiona ciężkości materia, z której Giacometti „lepi” rodzaj ludzki, sprawia, że figura ożywa. „Wielka głowa Diego” miała być elementem instalacji na placu w Nowym Jorku. Co ciekawe, prace nad rzeźbą wstrzymała śmierć jej autora, a mimo to dzieło trafiło do rąk prywatnych kolekcjonerów.
Wielki mistrz poświęcił tę pracę swojej ukochanej – francuskiej malarce Dorze Maar. Jesienią 2007 roku 80-centymetrowa rzeźba została sprzedana za nieco ponad 29 mln dolarów przy wycenie sięgającej 20–30 mln dolarów. Nabywcą popiersia był prywatny kolekcjoner Franck Giraud. Warto zauważyć, że Picasso wykonał cztery egzemplarze tej rzeźby.
Zdjęcie główne: Andreea Ch/pexels.com
