Jak narodził się rock and roll?
Rock&roll narodził się w połowie XX wieku w USA. Był wyrazem buntu przeciwko podziałom rasowym, tabu i rodzicielskiej zwierzchności.
Czym jest rock&roll w zasadzie nie trzeba nikomu tłumaczyć. To muzyka, której istotę i rytm po prostu się czuje. Rock&roll, rock and roll lub rock ‘n’ roll to różniące się jedynie zapisem określenia tego samego nurtu muzycznego. Nazwa pochodząca z języka angielskiego to zlepek słów rock – tańczyć, kołysać się, bujać oraz roll – kręcić się, toczyć, obracać, falować. Już sama etymologia słów przywodzi na myśl rytmiczną muzykę taneczną.
Rock&roll wywodzi się z bluesa, jazzu i country
Rock and roll jako gatunek muzyczny ewoluował stopniowo od brzmień bluesowych. Od swojego starszego brata zaczerpnął kilka prostych akordów. Po ich maksymalnym uproszczeniu i zagraniu w szybkim tempie (dzięki użyciu zelektryfikowanych instrumentów muzycznych), uzyskano odpowiednie brzmienie. W tych trzech zdaniach zamknęliśmy proces, który w rzeczywistości był powolny i ewoluował stopniowo.
Rock ‘n’ roll na początku czerpał garściami także od rhythm bluesa, muzyki country oraz jazzu. Jej prekursorami byli Afroamerykanie. Za jednego z ojców rock and rolla uznaje się Alana Freeda. Muzyk i DJ żyjący w USA w latach 1921–56, zaobserwował popularność twórczości czarnoskórych twórców wśród białej młodzieży. Zainspirowało go to do pracy na rzecz popularyzacji rock ‘n’ rollowych brzmień.
Pierwszy raz określenie rock&roll, właśnie w znaczeniu muzycznym, pojawiło się w 1951 roku, również za sprawą Freeda. Stopniowo organizowane były pierwsze koncerty, na których rock and roll’owe kapele prezentowały się na żywo. Alan Freed swoją działalnością zasłużył się nie tylko w dziedzinie promowania tego nurtu muzycznego ale również sprawił, że bariery rasowe w USA stopniowo zaczęły się zmniejszać. Alan Freed od 2002 roku spoczywa w Rock and Roll Hall of Fame, jako jeden z zasłużonych dla historii tej muzyki.
Największe sławy rock ‘n’ rollowej sceny
Era rock and roll’a w jego najczystszej postaci nie trwała długo. Jej początek datowany jest na połowę lat 50. a koniec na połowę lat 60. XX wieku. Przez ten czas rynkiem muzycznym zawładnęły prawdziwe sławy, które debiutowały twórczością utrzymaną właśnie w tym klimacie.
W Ameryce prekursorami rock ‘n’ roll’a byli: Elvis Presley, Bo Diddley, Chuck Berry, Little Richard, Ritchie Valens, Carl Perkins, Buddy Holly, Jerry Lee Lewis czy Eddie Cochran. Z początkiem lat 60. moda na rock and rolla przywędrowała do Europy. Szczególnie mocno zakorzeniła się w Wielkiej Brytanii, gdzie ewoluowała do własnej, specyficznej formy. Do kultowych brytyjskich zespołów rock and rollowych zaliczyć można: The Beatles, The Who, Queen, The Rolling Stones, The Kinks, Led Zeppelin, The Animals i wiele, wiele innych.
Rock and roll co leżało u jego źródeł?
Rock and roll był wyrazem buntu amerykańskiej młodzieży przeciwko: podziałom rasowym, narzuconym schematom życia oraz surowemu wychowaniu. W latach 50. pokutowało przekonanie, że dzieci powinny „być widziane i nie być słyszane”. Dziecko było niemal własnością rodzica – tłamszone i tresowane. Teksty piosenek rockandrollowych były odważne i sugestywne. Poruszały tematy będące społecznym tabu.
Młodzież pragnęła wyrwać się z kajdan i móc wreszcie wyrazić siebie. Rock and roll przestał być jedynie stylem muzycznym – ewoluował do subkultury, która łączyła wszystkie zbuntowane dusze. W konsekwencji doprowadziło to do powstania rocka i jego wielorakich odnóg. Szaleństwo w stylu „Sex, drugs and Rock’N’Roll” opanowało niemal cały świat.
Zdjęcie główne: Karolina Grabowska/pexels.com
